Typowe rodzaje luk w cyberbezpieczeństwie

Typowe luki w cyberbezpieczeństwie, które mogą wykorzystywać cyberprzestępcy, obejmują słabe dane uwierzytelniające, brak szyfrowania danych, błędne konfiguracje, nieaktualne oprogramowanie i luki zero-day. Luki te często prowadzą do cyberataków, które omijają środki bezpieczeństwa stosowane w organizacji i kradną poufne dane. Organizacje muszą zidentyfikować i złagodzić te luki, aby zapobiec naruszeniom bezpieczeństwa.

Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o lukach w cyberbezpieczeństwie, czym różnią się one od cyberzagrożeń, poznaj dziewięć typowych rodzajów luk w zabezpieczeniach cybernetycznych i dowiedz się, jak się przed nimi chronić.

Czym są luki w cyberbezpieczeństwie?

Luki w cyberbezpieczeństwie to słabości występujące w systemach informatycznych, procedurach bezpieczeństwa lub kontrolach wewnętrznych, które mogą zostać wykorzystane przez cyberprzestępców. Gdy cyberprzestępca wykorzysta luki w zabezpieczeniach systemu, może uzyskać nieuprawniony dostęp do poufnych danych organizacji i je wykraść. Cyberprzestępcy często sprzedają skradzione dane w dark webie lub z powrotem do organizacji w zamian za okup.

Luki w cyberbezpieczeństwie mogą być wynikiem:

• Błędu ludzkiego: Gdy użytkownicy padają ofiarą ataków phishingowych lub stosują niewłaściwą higienę haseł, cyberprzestępcy mogą naruszyć ich dane uwierzytelniające. Po naruszeniu danych uwierzytelniających użytkownika cyberprzestępcy mogą uzyskać nieautoryzowany dostęp do sieci organizacji.
• Błędu w oprogramowaniu: Programiści mogą przypadkowo pozostawić wady i błędy, które cyberprzestępcy mogą wykorzystać. Jeśli te błędy nie zostaną poprawione, cyberprzestępcy mogą uzyskać nieautoryzowany dostęp do sprzętu, oprogramowania, danych i innych zasobów organizacji.
• Złożoność systemu: Gdy system jest zbyt złożony, organizacja może skonfigurować swoje systemy z błędnymi konfiguracjami, wadami i nieautoryzowanymi punktami dostępu, które cyberprzestępcy mogą wykorzystać.
• Duża powierzchnia ataku: Powierzchnia ataku odnosi się do wszystkich możliwych punktów wejścia, które cyberprzestępcy mogą wykorzystać, aby uzyskać dostęp do systemu. Im więcej urządzeń i systemów jest podłączonych do sieci organizacji, tym większa jest powierzchnia ataku, którą cyberprzestępcy mogą wykorzystać w celu uzyskania nieauprawnionego dostępu.
• Słaba kontrola dostępu: Jeśli organizacja źle zarządza rolami użytkowników, na przykład przyznając komuś większy dostęp niż jest mu potrzebny lub nie odbierając dostępu byłym pracownikom, sieć może być podatna na wewnętrzne i zewnętrzne naruszenia bezpieczeństwa.

Luki w cyberbezpieczeństwie a cyberprzestępstwo: Jaka jest różnica?

Luki w cyberbezpieczeństwie i cyberprzestępstwa są często mylone ze sobą i używane jako synonimy, ale odnoszą się do różnych rzeczy. Luki w cyberbezpieczeństwie to słabości występujące w infrastrukturze systemu. Nie są one wprowadzane ani nie są wynikiem jakiegoś cyberprzestępstwa, ale są obecne od samego początku.

Z drugiej strony cyberprzestępstwo to ryzyko stwarzane przez ataki, które mogą wykorzystywać luki w cyberbezpieczeństwie w celu uzyskania nieuprawnionego dostępu. Są one wprowadzane do systemu przez cyberprzestępców, którzy chcą wykorzystać luki w zabezpieczeniach. Jeśli nie zostaną wyeliminowane, luki w cyberbezpieczeństwie często prowadzą do cyberprzestępstw.

9 rodzajów luk w cyberbezpieczeństwie

Cyberprzestępcy wykorzystują wszystkie rodzaje luk w cyberbezpieczeństwie. Oto dziewięć najczęstszych rodzajów luk w cyberbezpieczeństwie.

Słabe lub skradzione dane uwierzytelniające

Wiele osób nie tworzy silnych i unikalnych haseł dla każdego ze swoich kont. Często uciekają się do złych nawyków związanych z hasłami, takich jak ponowne używanie tych samych haseł na wielu kontach i tworzenie słabych, łatwych do zapamiętania haseł. Cyberprzestępcy wykorzystują słabe dane uwierzytelniające i przeprowadzają cyberataki, takie jak ataki siłowe, które mogą wykraść te słabe hasła.

Brak szyfrowania

Jeśli organizacja nie szyfruje odpowiednio swoich danych, cyberprzestępcy mogą przechwycić przesyłane dane, ukraść je i ewentualnie wykorzystać do uzyskania nieautoryzowanego dostępu lub umieszczenia złośliwego kodu, takiego jak oprogramowanie ransomware.

Błędne konfiguracje

Błędna konfiguracja systemu występuje, gdy zasoby sieciowe mają luki w ustawieniach lub rozbieżne kontrole bezpieczeństwa. Systemy wymagające ręcznej konfiguracji mogą zawierać błędy i luki, jeśli są nieprawidłowo skonfigurowane. Cyberprzestępcy szukają tych błędnych konfiguracji, aby je wykorzystać i uzyskać nieuprawniony dostęp.

Nieaktualne oprogramowanie

Cyberprzestępcy szukają wszelkich błędów lub luk w oprogramowaniu. Mogą je wykorzystać do uzyskania nieautoryzowanego dostępu i kradzieży poufnych danych. Jednak regularne aktualizowanie oprogramowania pozwoli usunąć większość usterek lub błędów, w szczególności znanych luk w zabezpieczeniach, które cyberprzestępcy mogliby wykorzystać. Jeśli organizacja korzysta z nieaktualnego oprogramowania, jest podatna na cyberzagrożenia.

Zero-day

Luki typu zero-day to luki w oprogramowaniu, o których istnieniu organizacje i producenci oprogramowania jeszcze nie wiedzą; dlatego też nie zostały one poprawione. Luki zero-day są niebezpieczne, ponieważ nie ma przed nimi obrony, dopóki ktoś ich nie odkryje. Tym kimś może być etyczny kontroler bezpieczeństwa lub cyberprzestępca.

Słaba higiena danych wejściowych

Oczyszczanie danych wejściowych to proces ich sprawdzania i filtrowania w celu upewnienia się, że nie zawierają złośliwego kodu, który mógłby uszkodzić system. Cyberprzestępcy szukają systemów ze słabą higieną danych wejściowych, aby wprowadzić w nie złośliwy kod, który zapewni im dostęp.

Zagrożenia wewnętrzne

Zagrożenia wewnętrzne występują w organizacji, gdy obecni lub byli pracownicy, partnerzy, wykonawcy lub dostawcy celowo lub nieumyślnie narażają poufne dane i systemy na ryzyko. Może to być wynikiem zaniedbań poprzez niską higienę cybernetyczną lub celowego działania osób mających dostęp do poufnych danych, które kradną je dla własnych korzyści.

Nieautoryzowany dostęp

Organizacje przyznają swoim pracownikom dostęp do zasobów potrzebnych do wykonywania pracy. Mogą jednak przypadkowo przyznać niektórym pracownikom większy dostęp i większe uprawnienia niż potrzebują. Może to stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa, jeśli pracownik nadużyje tych uprawnień lub jego konto zostanie naruszone przez cyberprzestępcę.

Luki w zabezpieczeniach API

Interfejs programowania aplikacji (API) to cyfrowy interfejs, który umożliwia aplikacjom komunikowanie się ze sobą za pośrednictwem Internetu lub sieci prywatnej. Ponieważ interfejsy API są zasobami z publicznymi adresami IP, cyberprzestępcy mogą je atakować i wykorzystywać, jeśli nie są odpowiednio zabezpieczone.

Jak chronić się przed lukami w cyberbezpieczeństwie?

Niektóre luki w cyberbezpieczeństwie są nieuniknione i zawsze będą stanowić problem dla organizacji. Jednak większość luk można usunąć, aby uniemożliwić cyberprzestępcom ich wykorzystanie. Organizacje mogą zmniejszyć ryzyko występowania luk w cyberbezpieczeństwie, wykonując następujące czynności:

Aktualizuj oprogramowanie

Typowe luki w cyberbezpieczeństwie, które wykorzystują cyberprzestępcy, są spowodowane przestarzałym lub nieaktualizowanym oprogramowaniem. Jednak aplikacje regularnie tworzą aktualizacje oprogramowania, które naprawiają znane luki w zabezpieczeniach i dodają funkcje bezpieczeństwa w celu lepszej ochrony urządzenia. Organizacja powinna aktualizować swoje oprogramowanie, aby uniemożliwić cyberprzestępcom wykorzystywanie znalezionych w nim luk w zabezpieczeniach.

Stosuj najlepsze praktyki w zakresie cyberbezpieczeństwa

Niektóre luki w cyberbezpieczeństwie są wynikiem błędów ludzkich. Organizacja może zmniejszyć ryzyko związane z lukami w zabezpieczeniach, zlecając swoim pracownikom stosowanie najlepszych praktyk w zakresie cyberbezpieczeństwa.

Powszechną luką w zabezpieczeniach spowodowaną błędem ludzkim są słabe dane uwierzytelniające. Cyberprzestępcy mogą łatwo złamać słabe dane uwierzytelniające i uzyskać nieuprawniony dostęp do sieci organizacji. Pracownicy powinni używać silnych i unikalnych haseł, aby utrudnić cyberprzestępcom ich złamanie. Silne hasło zawiera co najmniej 16 znaków oraz stanowi unikalną kombinację liter, cyfr i znaków specjalnych. Nie zawiera żadnych danych osobowych, kolejnych cyfr ani liter oraz powszechnie używanych wyrazów słownikowych.

Pracownicy powinni również włączyć uwierzytelnianie wieloskładnikowe (MFA), aby lepiej chronić konta przed nieuprawnionym dostępem. MFA to środek bezpieczeństwa, który wymaga od użytkowników zweryfikowania swojej tożsamości poprzez dodatkowe uwierzytelnienie. Dodaje to dodatkową warstwę zabezpieczeń do kont użytkowników, ponieważ nawet jeśli cyberprzestępca naruszy dane uwierzytelniające użytkownika, nie będzie w stanie ich użyć bez dodatkowego czynnika uwierzytelniającego.

Pracownicy muszą również mieć świadomość ataków socjotechnicznych, takich jak phishing, które próbują nakłonić ich do podania danych uwierzytelniających. Aby nie paść ofiarą ataków socjotechnicznych, pracownicy powinni unikać niechcianych wiadomości i nie klikać podejrzanych załączników lub linków.

Wprowadź dostęp z minimalnymi uprawnieniami

Zasada niezbędnych minimalnych uprawnień zmniejsza luki w zabezpieczeniach spowodowane słabą kontrolą dostępu. Zasada niezbędnych minimalnych uprawnień to koncepcja cyberbezpieczeństwa, w której użytkownicy otrzymują wystarczającą ilość uprzywilejowanego dostępu do zasobów, których potrzebują do wykonywania swojej pracy, i nic więcej. Wdrażając zasadę niezbędnych minimalnych uprawnień, organizacje mogą zmniejszyć powierzchnię ataku, jaki cyberprzestępcy mogą przypuścić w celu włamania się do systemu. W przypadku infiltracji systemów organizacji przez cyberprzestępców zasada niezbędnych minimalnych uprawnień uniemożliwia ruch boczny i ogranicza dostęp.

Zabezpiecz sieci Wi-Fi

Cyberprzestępcy często wykorzystują nieodpowiednie lub nieistniejące szyfrowanie, w tym dane przesyłane w niezaszyfrowanych sieciach Wi-Fi. Organizacje muszą zabezpieczać swoją sieć Wi-Fi, chroniąc ją silnym hasłem, aktualizując oprogramowanie routera i włączając szyfrowanie WPA3 lub WPA2 – protokoły szyfrowania Wi-Fi, które chronią ruch internetowy.

Przeprowadź test penetracyjny

Test penetracyjny to ćwiczenie bezpieczeństwa, które symuluje cyberatak na systemy bezpieczeństwa w organizacji. Testuje siłę środków bezpieczeństwa organizacji i identyfikuje wszelkie luki w zabezpieczeniach, które cyberprzestępcy mogliby wykorzystać. Przeprowadzając test penetracyjny, organizacja może określić, jakie protokoły bezpieczeństwa działają i jakie luki należy usunąć. Test penetracyjny może zidentyfikować wszystkie rodzaje luk w zabezpieczeniach – od błędów ludzkich po błędy w oprogramowaniu – i pomóc organizacjom je naprawić.

Zainwestuj w rozwiązania z zakresu cyberbezpieczeństwa

Organizacja może zmniejszyć luki w zabezpieczeniach, inwestując w rozwiązania z zakresu cyberbezpieczeństwa, takie jak oprogramowanie antywirusowe, rozwiązanie Privileged Access Management (PAM) i menedżer haseł firmowych.

• Oprogramowanie antywirusowe: Program, który zapobiega pobraniu złośliwego oprogramowania, wykrywa je i usuwa z urządzenia użytkownika. Wielu cyberprzestępców wykorzystuje luki w zabezpieczeniach do wprowadzenia złośliwego oprogramowania. Oprogramowanie antywirusowe pomoże zapobiec instalacji złośliwego oprogramowania na urządzeniu i uniemożliwi cyberprzestępcom włamanie się do systemów organizacji.
• Rozwiązanie PAM: Narzędzie, które pomaga organizacjom zarządzać kontami uprzywilejowanymi z dostępem do bardzo poufnych danych i zabezpieczać te konta. Kontroluje, kto ma dostęp do wszystkich sieci, aplikacji, serwerów i urządzeń. Dzięki rozwiązaniu PAM organizacje mogą wdrożyć dostęp na zasadzie niezbędnych minimalnych uprawnień i zmniejszyć luki w kontroli dostępu.
• Menedżer haseł firmowych: Narzędzie, które pozwala pracownikom przechowywać, śledzić, udostępniać i chronić dane uwierzytelniające oraz nimi zarządzać. Menedżer haseł firmowych pozwala pracownikom bezpiecznie przechowywać dane uwierzytelniające i uzyskiwać do nich dostęp w opartym na chmurze cyfrowym magazynie. Dzięki menedżerowi haseł administratorzy mogą mieć pewność, że pracownicy używają silnych haseł i włączają uwierzytelnianie wieloskładnikowe.

Korzystaj z rozwiązania Keeper® do ograniczania luk w cyberbezpieczeństwie

Istnieje wiele luk w cyberbezpieczeństwie, które cyberprzestępcy mogą wykorzystać do uzyskania nieuprawnionego dostępu do systemów i poufnych danych organizacji. Organizacje muszą usuwać luki w cyberbezpieczeństwie, aby zapobiegać naruszeniom bezpieczeństwa. Najlepszym sposobem, w jaki organizacje mogą usunąć luki w cyberbezpieczeństwie, jest rozwiązanie PAM. Rozwiązanie PAM może pomóc ograniczyć luki w cyberbezpieczeństwie spowodowane błędami ludzkimi, dużą powierzchnią ataku i słabą kontrolą dostępu.

KeeperPAM™ to rozwiązanie typu Privileged Access Management, które łączy w sobie następujące składniki: Keeper Enterprise Password Manager (EPM), Keeper Secrets Manager® (KSM) i Keeper Connection Manager® (KCM). Dzięki KeeperPAM Twoja organizacja może zabezpieczyć hasła, dane uwierzytelniające, tajne wpisy i połączenia oraz kontrolować dostęp uprzywilejowany. Poproś o wersję demonstracyjną KeeperPAM, aby ograniczyć luki w cyberbezpieczeństwie Twojej organizacji.