Zalecany jest wybór rozwiązania PAM opartego na chmurze, ponieważ jest łatwiejsze w zarządzaniu, wysoce skalowalne oraz bardziej opłacalne w porównaniu z lokalnym rozwiązaniem PAM. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się...
Główną różnicą pomiędzy zarządzaniem uprzywilejowaną tożsamością (PIM) a zarządzaniem uprzywilejowanym dostępem (PAM) jest odmienny zakres. PIM zapewnia użytkownikom niezbędny dostęp na podstawie tożsamości, a PAM zapobiega uzyskiwaniu dostępu do poufnych informacji przez nieautoryzowanych użytkowników.
Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o PIM i PAM oraz o różnicy pomiędzy nimi.
Co to jest PIM?
Zarządzanie uprzywilejowaną tożsamością (PIM) obejmuje zarządzanie dostępem użytkowników do danych lub sieci organizacji. Wykorzystanie rozwiązania PIM w organizacji umożliwia zarządzanie typami zasobów, do których upoważnieni użytkownicy mogą uzyskać dostęp w określonych systemach. PIM umożliwia na przykład zarządzanie w organizacji użytkownikami wymagającymi specjalnych uprawnień, ustawianie limitów czasowych dostępu tymczasowego i monitorowanie działań użytkowników z uprzywilejowanym dostępem.
Czym jest PAM?
Zarządzanie uprzywilejowanym dostępem (PAM) wraz z PIM umożliwia monitorowanie dostępu do najbardziej poufnych informacji i danych w organizacji. Konta, które regularnie uzyskują dostęp do poufnych systemów, takie jak konta działu IT lub personelu działu kadr organizacji, muszą być chronione przed dostępem nieautoryzowanych użytkowników, ponieważ luki w zabezpieczeniach mogą spowodować naruszenie danych. Stosowanie PAM umożliwia zachowanie kontroli nad kontami z dostępem do najważniejszych informacji w organizacji i ścisłe monitorowanie aktywności uprzywilejowanych użytkowników.
Główne różnice pomiędzy PIM a PAM
Mimo że PIM i PAM zazwyczaj stosowane są jednocześnie w celu ochrony danych uprzywilejowanych w organizacji i zarządzania nimi, istnieją pewne różnice pomiędzy nimi.

PIM i PAM dotyczą różnych aspektów IAM
Zarówno PIM, jak i PAM dotyczą zarządzania tożsamością i dostępem (IAM), lecz skupiają się na różnych obszarach IAM, czyli zbioru zasad gwarantujących upoważnionym użytkownikom odpowiedni dostęp do zasobów niezbędnych do wykonywania zadań. Odniesienie PIM i PAM do IAM można porównać do zadań pracownika ochrony podczas koncertu, co ułatwi zrozumienie znaczenia tych dwóch elementów. IAM umożliwia wejście na koncert wyłącznie osobom z ważnym dowodem tożsamości oraz biletem, gwarantując, że dostęp uzyskują wyłącznie osoby z odpowiednimi uprawnieniami. PIM działa podobnie jak system wydawania biletów na koncert, określając, kto może otrzymać miejsce bliżej sceny i weryfikując dostęp właściwych osób do tych uprawnień. PAM to bilet na koncert typu VIP, który umożliwia wejście za scenę i spotkanie z wykonawcami wyłącznie osobom z uprzywilejowanym dostępem, ponieważ jest to najbardziej wrażliwy obszar koncertu.
Używając określeń technicznych, PIM zabezpiecza tożsamości uprzywilejowane i skupia się na kontroli dostępu opartej na rolach (RBAC), która zapewnia przyznanie upoważnionym użytkownikom dostępu wyłącznie do zasobów niezbędnych do wykonywania przydzielonych zadań. Wdrożenie PIM w organizacji umożliwia określenie poziomu dostępu do określonych zasobów przez upoważnionych użytkowników, co może być przydatne podczas wdrażania nowych pracowników i przypisywania ich do zespołów ze skategoryzowanymi uprawnieniami.
PAM zapewnia ścisłe monitorowanie upoważnionych użytkowników z dostępem do najważniejszych i poufnych informacji, aby chronić organizację przed naruszeniami danych i cyberzagrożeniami. Wykorzystanie PAM w organizacji umożliwia na przykład zarządzanie uprawnieniami zespołu kadr w celu ochrony poufnych informacji dotyczących płac.
PIM i PAM mają różne cele
PIM gwarantuje przyznanie określonych uprawnień wyłącznie upoważnionym użytkownikom na podstawie tożsamości i śledzenie dostępu do określonych zasobów przez poszczególne osoby. PIM można porównać do recepcjonistki w dużym budynku biurowym, która sprawdza identyfikator osoby wchodzącej nie tylko w celu potwierdzenia prawa wejścia do budynku, ale także dostępu do miejsca docelowego. PAM można porównać do identyfikatora umożliwiającego specjalny dostęp do ważnych obszarów wyłącznie określonym pracownikom. Głównym celem zastosowania PAM jest zabezpieczenie poufnych informacji i ochrona uprzywilejowanych użytkowników, którzy mają dostęp do najważniejszych danych w organizacji.
PIM i PAM różnią się przypadkami użycia
PIM i PAM można wykorzystywać w organizacji na różne sposoby. PIM koncentruje się na przyznawaniu dostępu do określonych zasobów poszczególnym użytkownikom, a zadaniem PAM jest zapewnienie bezpieczeństwa dostępu zwłaszcza w przypadku użytkowników zarządzającym poufnymi informacjami. PIM można wykorzystać podczas procesu wdrażania pracowników, ponieważ zapewnia poszczególnym osobom odpowiednie uprawnienia dostępu do wymaganych zasobów. PIM można również użyć na potrzeby zmiany dostępu pracownika w celu skorzystania z dodatkowych plików lub programów, a także na potrzeby usunięcia dostępu pracownika opuszczającego organizację.
Wykorzystanie PAM w organizacji umożliwia zapewnienie bezpiecznego dostępu do ważnych systemów za pomocą specjalnych danych uwierzytelniających, monitorowanie działań uprzywilejowanych użytkowników podczas uzyskiwania dostępu do danych poufnych, a nawet przyznawanie uprzywilejowanego dostępu administratorom w sytuacjach awaryjnych wymagających usunięcia problemów. Większość rozwiązań PAM, takich jak KeeperPAM®, może również ułatwić zarządzanie hasłami w organizacji za pomocą menedżera haseł, który umożliwia pracownikom bezpieczne przechowywanie i udostępnianie danych uwierzytelniających logowania.
Chroń organizację za pomocą PIM i PAM
Mimo że PIM i PAM różnią się od siebie pod wieloma względami, wiele rozwiązań PAM zawiera funkcje PIM zwiększające ogólne bezpieczeństwo organizacji. Mimo różnic PIM i PAM wzajemnie się uzupełniają, gwarantując przyznawanie poszczególnym pracownikom odpowiedniego dostępu do zasobów i bezpieczne monitorowanie kont z dostępem uprzywilejowanym do danych poufnych.
Poproś o demo rozwiązania KeeperPAM, aby przekonać się, jak można zapewnić w organizacji bezpieczną kontrolę i zarządzanie poszczególnymi uprzywilejowanymi użytkownikami oraz chronić poufne dane.