Uwierzytelnianie a autoryzacja: Jaka jest różnica?

Główna różnica między uwierzytelnianiem a autoryzacją polega na tym, że uwierzytelnianie weryfikuje tożsamość użytkownika, podczas gdy autoryzacja przyznaje użytkownikom prawo dostępu do zasobów. Oba zabezpieczenia odgrywają ważną rolę w ochronie poufnych danych przed naruszeniem bezpieczeństwa. Powinieneś wdrożyć uwierzytelnianie i autoryzację, aby chronić swoją organizację przed nieuprawnionym dostępem.

Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o uwierzytelnianiu i autoryzacji, kluczowych różnicach między nimi i znaczeniu wdrożenia obu zabezpieczeń w celu ochrony organizacji.

Czym jest uwierzytelnianie?

Uwierzytelnianie to proces weryfikacji tożsamości użytkownika przed przyznaniem mu dostępu do sieci, kont, aplikacji, systemów i innych zasobów. Podczas uwierzytelniania użytkownik podaje formę identyfikacji, zazwyczaj nazwę użytkownika, a następnie udowadnia, że jest tym, za kogo się podaje. Podaje dowód swojej tożsamości, taki jak hasło, token lub dane biometryczne. Gwarantuje to, że tylko uprawnieni użytkownicy mają dostęp do określonych systemów i danych.

Czynniki uwierzytelniania

Uwierzytelnianie obejmuje trzy czynniki, których można użyć do weryfikacji tożsamości:

• Coś, co wiesz: Potwierdza tożsamość użytkownika przy użyciu prywatnych informacji, które zna tylko on sam, takich jak hasło, kod PIN lub odpowiedź na pytanie zabezpieczające.
• Coś, co masz: Potwierdza tożsamość użytkownika za pomocą unikalnych obiektów, które tylko on posiada, takich jak fizyczny lub wirtualny token bezpieczeństwa. Przykładem fizycznego tokena może być karta-klucz. Przykładem wirtualnego tokena może być jednorazowe hasło czasowe (TOTP).
• Coś, czym jesteś: Potwierdza tożsamość użytkownika za pomocą unikalnych cech biometrycznych, takich jak twarz w przypadku rozpoznawania twarzy lub odcisk palca w przypadku skanowania linii papilarnych.

Metody uwierzytelniania

Użytkownicy mogą chronić swoją tożsamość przy użyciu różnych metod uwierzytelniania, takich jak:

• Uwierzytelnianie jednoskładnikowe: Forma uwierzytelniania, która wymaga tylko jednej formy uwierzytelniania, takiej jak hasło, dane biometryczne lub token zabezpieczający.
• Uwierzytelnianie dwuskładnikowe (2FA): Forma uwierzytelniania, która wymaga dwóch form uwierzytelniania: danych logowania i innej formy uwierzytelniania.
• Uwierzytelnianie wieloskładnikowe (MFA): Forma uwierzytelniania, która wymaga zastosowania co najmniej dwóch różnych czynników uwierzytelniania. Wymaga od użytkownika podania danych uwierzytelniających wraz z dodatkowymi wybranymi przez niego czynnikami uwierzytelniania, takimi jak TOTP.

Czym jest autoryzacja?

Autoryzacja to proces, który określa poziom dostępu użytkownika do zasobów systemowych, takich jak dane, aplikacje i sieci. Po uwierzytelnieniu administrator lub system określi poziom dostępu uprawnionego użytkownika do określonych zasobów w organizacji. Pracownik może na przykład mieć dostęp do plików i aplikacji w celu wykonywania swojej pracy, ale nie jest upoważniony do dostępu do plików zarezerwowanych tylko dla menedżerów. Autoryzacja ogranicza dostęp do zasobów organizacji, zapobiegając nieuprawnionemu dostępowi.

Metody autoryzacji

Istnieje wiele różnych sposobów, w jakie organizacje mogą wdrożyć autoryzację w swoich systemach, np.:

• Kontrola dostępu oparta na rolach (RBAC): Przyznaje użytkownikom dostęp do określonych zasobów w oparciu o ich role i uprawnienia w organizacji. Użytkownicy otrzymują określone role w organizacji, a każda rola zapewnia im dostęp do zasobów dla celów wykonywania swojej funkcji.
• Kontrola dostępu oparta na atrybutach (ABAC): Przyznaje użytkownikom uprawnienia dostępu do systemów organizacji na podstawie szeregu określonych atrybutów. ABAC wykorzystuje atrybuty oparte na użytkowniku, środowisku i zasobach, aby określić, czy użytkownik spełnia niezbędne kryteria dostępu do zasobów organizacji.
• Obowiązkowa kontrola dostępu (MAC): Narzuca predefiniowany zestaw etykiet i kategorii zabezpieczających dla celów kontrolowania, którzy użytkownicy lub systemy mają dostęp do określonych zasobów. Ogranicza dostęp w oparciu o wrażliwość danych. Organizacja określa poziom poufności danych oraz to, kto może uzyskać do nich dostęp na poziomie uprawnień lub poniżej tego poziomu.
• Uznaniowa kontrola dostępu (DAC): W przeciwieństwie do MAC, DAC przypisuje uprawnienia w oparciu o użytkownika i jego grupę dostępu. Zamiast organizacji określającej dostęp właściciel zasobu może w razie potrzeby przyznać dostęp innym użytkownikom.

Kluczowe różnice między uwierzytelnianiem a autoryzacją

Uwierzytelnianie i autoryzacja współdziałają, aby zapewnić uprawnionym użytkownikom dostęp do odpowiednich zasobów. Różnią się one jednak pod względem tego, co weryfikują. Uwierzytelnianie weryfikuje tożsamość użytkownika. Autoryzacja określa uprawnienia dostępu do określonych zasobów. Gdy użytkownik chce uzyskać dostęp do pliku ze swojej organizacji, najpierw musi się uwierzytelnić, aby udowodnić swoją tożsamość. Po uwierzytelnieniu użytkownik musi zostać autoryzowany przez system, co gwarantuje, że ma uprawnienia dostępu.

Uwierzytelnianie i autoryzacja są przeprowadzane przez różne podmioty. Uwierzytelnianie jest przeprowadzane przez użytkownika dostarczającego formy uwierzytelniania w celu zweryfikowania swojej tożsamości. Może on ustawić, jakie formy uwierzytelniania są potrzebne do weryfikacji jego tożsamości i może być w stanie je aktualizować w dowolnym momencie. Autoryzacja jest natomiast monitorowana i przeprowadzana przez organizację. Organizacja określa, kto ma dostęp do określonych zasobów i w jakim zakresie. Użytkownik nie ma możliwości modyfikacji posiadanego poziomu dostępu.

Uwierzytelnianie i autoryzacja wykorzystują różne metody przesyłania danych. Podczas uwierzytelniania użytkownicy wysyłają tokeny identyfikacyjne, takie jak hasła lub dane biometryczne, aby dopasować dane przechowywane w bazie danych i zweryfikować swoją tożsamość. Autoryzacja wykorzystuje tokeny dostępu, gdy użytkownik uzyskał dostęp do sieci. Organizacja określa ustawienia, które zezwalają użytkownikowi na dostęp do zasobów z systemu. Gdy token dostępu pasuje do ustalonych ustawień systemu, użytkownik ma autoryzowany dostęp do potrzebnych zasobów.

Znaczenie wdrożenia uwierzytelniania i autoryzacji

Zarówno uwierzytelnianie, jak i autoryzacja odgrywają ważną rolę w zarządzaniu dostępem do tożsamości (IAM). IAM to ramy bezpieczeństwa polityk i procesów biznesowych, które zapewniają uprawnionym użytkownikom niezbędny dostęp do zasobów, których potrzebują do wykonywania pracy. IAM wdraża zasadę niezbędnych minimalnych uprawnień – koncepcję, która daje użytkownikom minimalny dostęp do zasobów niezbędnych do wykonywania pracy i nic więcej. Dzięki IAM administratorzy IT kontrolują, kto ma uprawnienia dostępu do poufnych danych i aplikacji.

Uwierzytelnianie i autoryzacja to stosowane w ramach IAM procesy, które gwarantują, że tylko uprawnieni użytkownicy mają dostęp do potrzebnych im zasobów. Uwierzytelnianie weryfikuje tożsamość użytkownika, potwierdzając, że jest on uprawnionym użytkownikiem organizacji. Autoryzacja określa następnie poziom dostępu użytkownika do zasobów organizacji.

Dzięki silnemu uwierzytelnianiu i autoryzacji organizacje mogą:

• Zwiększyć swoje bezpieczeństwo: Organizacje mogą chronić swoje poufne informacje, dopuszczając do swoich systemów wyłącznie uprawnionych użytkowników. Uwierzytelnianie weryfikuje tożsamość uprawnionych użytkowników, a autoryzacja weryfikuje i ogranicza poziom dostępu, jaki mają w systemie. Dzięki temu tylko właściwe osoby mają dostęp do tego, czego potrzebują.
• Zapobiegać naruszeniom danych: Uwierzytelnianie zapobiega nieuprawnionemu dostępowi do poufnych danych organizacji poprzez weryfikację tożsamości. Autoryzacja zapobiega bocznym ruchom w organizacji poprzez ograniczenie dostępu do poufnych informacji. Zapobiega to dostaniu się poufnych danych w niepowołane ręce.
• Spełniać wymogi regulacyjne: Zgodność z przepisami to prawa i regulacje, których firmy muszą przestrzegać, aby działać etycznie. Przepisy takie, jak RODO i PCI DSS chronią dane konsumentów i pracowników. Zarówno uwierzytelnianie, jak i autoryzacja pomagają organizacjom zachować zgodność z tymi przepisami.

Wykorzystaj Keeper® do wdrożenia uwierzytelniania i autoryzacji

Uwierzytelnianie i autoryzacja odgrywają ważną rolę w ochronie poufnych informacji organizacji i zapobieganiu naruszeniom bezpieczeństwa. Najlepszym sposobem na wdrożenie silnego uwierzytelniania i autoryzacji jest użycie rozwiązania Privileged Access Management (PAM). PAM odnosi się do zarządzania i zabezpieczania kont z dostępem do bardzo poufnych systemów i danych.

KeeperPAM™ to rozwiązanie do zarządzania dostępem uprzywilejowanym z podejściem zero-knowledge i zero-trust, które zapewnia organizacjom bezpieczny sposób zarządzania kontami uprzywilejowanymi. Łączy w sobie następujące rozwiązania Keeper: Keeper Enterprise Password Manager (EPM), Keeper Secrets Manager® (KSM) i Keeper Connection Manager® (KSM), co zapewnia organizacjom pełną kontrolę oraz wgląd w ich systemy i infrastrukturę.

Pobierz bezpłatną wersję demonstracyjną KeeperPAM, aby wdrożyć uwierzytelnianie i autoryzację w swojej organizacji.