Kontrola RBAC i ABAC: którą wybrać?

Główną różnicą pomiędzy kontrolą dostępu opartą na rolach (RBAC) a kontrolą dostępu opartą na atrybutach (ABAC) jest sposób przyznawania dostępu użytkownikom oraz zasobom. RBAC koncentruje się na przyznawaniu użytkownikom dostępu w oparciu o role w organizacji, a ABAC przyznaje użytkownikom dostęp w zależności od charakterystyki, takiej jak środowisko.

Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o RBAC i ABAC, zasadniczych różnicach pomiędzy nimi oraz wyborze odpowiedniej formy kontroli dostępu w organizacji.

Co to jest kontrola dostępu oparta na rolach?

Kontrola dostępu oparta na rolach (RBAC) ogranicza dostęp użytkowników do systemów, sieci oraz dodatkowych zasobów, przyznając dostęp wyłącznie do elementów niezbędnych do realizacji zadań w ramach określonej roli. Podstawą RBAC jest zasada najniższego poziomu uprawnień (PoLP), która zapewnia użytkownikom dostęp wyłącznie do zasobów niezbędnych do skutecznego wykonywania powierzonych zadań. Załóżmy, że wszyscy pracownicy organizacji, od zespołu obsługi klienta po zespoły IT, mają taki sam dostęp do wszystkich danych poufnych. W przypadku naruszenia konta jednego z pracowników cyberprzestępca będzie mógł ukraść dane na wyższych szczeblach organizacji, które powinny być niedostępne dla szeregowego pracownika. Wdrożenie RBAC w organizacji uniemożliwia pracownikom dostęp do zasobów, które nie są konieczne do wykonywania zadań w określonej roli. Dzięki temu w przypadku naruszenia danych lub cyberataku dostęp cyberprzestępcy będzie ograniczony wyłącznie do danych oraz informacji dostępnych dla pracowników, których dotyczyło naruszenie, a nie do zasobów całej organizacji.

Co to jest kontrola dostępu oparta na atrybutach?

Kontrola dostępu oparta na atrybutach (ABAC) określa osoby uprawnione do dostępu do systemów, sieci oraz danych w oparciu o atrybuty powiązane z normami bezpieczeństwa, zasobami organizacyjnymi oraz środowiskiem użytkownika. W przeciwieństwie do RBAC, ABAC wykracza poza rolę użytkownika i w celu autoryzacji dostępu do zasobów uwzględnia czynniki niezwiązane z tożsamością, takie jak cechy, środowisko oraz urządzenie. Załóżmy, że analityk finansowy organizacji musi dokonać przeglądu danych finansowych, ale wymagane jest przydzielenie dostępu do danych poufnych wyłącznie w biurze oraz w godzinach pracy. ABAC umożliwia zezwolenia na wyświetlanie lub edytowanie raportów wyłącznie użytkownikom na określonym stanowisku w odpowiednim dziale, autoryzując dostęp do wyświetlania danych poufnych w zakresie określonych parametrów na potrzeby zwiększenia bezpieczeństwa środowiska pracy.

Kluczowe różnice pomiędzy RBAC i ABAC

Mimo że zarówno RBAC, jak i ABAC dotyczą zarządzania uprawnieniami oraz kontroli dostępu, występują pomiędzy nimi istotne różnice w zakresie sposobu przyznawania dostępu.

RBAC opiera się na rolach, a ABAC opiera się na atrybutach

Najbardziej oczywista różnica pomiędzy RBAC i ABAC wynika z nazw: RBAC opiera się na rolach, a ABAC opiera się na atrybutach. Oznacza to, że RBAC przyznaje dostęp w zależności od roli użytkownika w organizacji, a ABAC przyznaje dostęp w zależności od atrybutów użytkownika. W przypadku RBAC pracownik działu kadr może uzyskać dostęp do danych płac pracowników, ale pracownik działu sprzedaży nie może uzyskać dostępu do tych danych, ponieważ nie należy to do jego roli. ABAC określa cechy i czynniki niezbędne w celu uzyskania dostępu do określonych zasobów przez uprawnionego użytkownika, na przykład możliwość dostępu lekarza do dokumentacji pacjentów wyłącznie w godzinach pracy oraz dotyczących pacjentów przypisanych do tego lekarza.

RBAC stosuje uprawnienia statyczne, a ABAC umożliwia precyzyjną kontrolę

Po kategoryzacji roli pracownika w ramach RBAC uprawnienia pozostają niezmienne do momentu ich aktualizacji przez administratora. Pracownik zespołu ds. marketingu otrzymuje wszystkie uprawnienia dotyczące marketingu w ramach RBAC, nawet jeśli potrzebuje dostępu do danych sprzedaży lub danych finansowych. Natomiast ABAC opiera się na kilku cechach, co umożliwia większą kontrolę i elastyczność ze względu na łatwość zmiany uprawnień użytkownika. Załóżmy, że pracownik działu marketingu, który zwykle pracuje w biurze, musi nagle przenieść się na pracę zdalną. ABAC umożliwia zmianę cech uprawnień poprzez rezygnację z wymogu pracy w biurze warunkującego dostęp do określonych danych lub zasobów.

Wprowadzenie zmian w RBAC jest trudniejsze, a ABAC umożliwia szybkie dostosowanie do zmian w atrybutach

Zmiana lub aktualizacja uprawnień pracownika w ABAC jest znacznie łatwiejsza niż w przypadku RBAC. Załóżmy, że w ramach RBAC konieczne jest awansowanie osoby z zespołu finansowego na stanowisko kierownika, co wymaga większego dostępu do danych. Aby wprowadzić tę aktualizację w RBAC, należy utworzyć nową rolę i ponownie przypisać pracownika do tej roli z ograniczonym, ale zaktualizowanym dostępem. Ten żmudny proces jest znacznie łatwiejszy w ramach kontroli ABAC, która automatycznie dostosowuje się w zależności od nowego stanowiska pracownika poprzez przyznanie mu niezbędnych uprawnień w zależności od roli i dodatkowych czynników. Możliwość szybkiego wprowadzenia zmian w ABAC zapewnia oszczędność czasu i pozwala w łatwy sposób zmienić uprawnienia, eliminując konieczność modyfikacji całych ról i ponownego przypisywania pracowników do określonych stanowisk.

RBAC nie nadaje się do wielu ról, ABAC można łatwiej skalować za pomocą atrybutów

W dużej organizacji może występować wiele działów z różnymi stanowiskami w każdym z nich. Rozwój organizacji powoduje konieczność tworzenia nowych ról. RBAC nie nadaje się do wielu ról, ponieważ każda rola wymaga niepowtarzalnego dostępu do określonych zasobów i materiałów, wymagając od administratorów monitorowania tych ról oraz przydzielonych uprawień i zarządzania nimi. Wdrożenie ABAC w dużej organizacji umożliwia przyznawanie dostępu do zasobów w zależności od różnych atrybutów, takich jak dział danej osoby, miejsce pracy oraz niepowtarzalne stanowisko. ABAC zapewnia większą skalowalność w dużych organizacjach, ponieważ umożliwia przyznawanie dostępu nowym użytkownikom w zależności od określonych atrybutów bez tworzenia zupełnie nowych ról i przyporządkowań.

Wdrożenie RBAC jest łatwiejsze niż w przypadku ABAC

Wdrożenie RBAC jest znacznie łatwiejsze niż w przypadku ABAC ze względu na prostszą strukturę, co sprawia, że ten typ kontroli jest bardziej odpowiedni dla małych firm. Korzystanie z RBAC oznacza konieczność określenia i przypisania każdej roli za pomocą odpowiednich uprawnień, co ogranicza dostęp do określonych zasobów lub danych poszczególnych użytkowników. Struktura RBAC jest łatwa do zarządzania w mniejszej skali, natomiast wdrożenie ABAC jest znacznie trudniejsze, ponieważ atrybuty mogą znacząco się różnić. W dużej organizacji należy określić, jakie atrybuty przyznają określone uprawnienia i jaki dostęp mogą uzyskać pracownicy w zależności od tych atrybutów. Wdrożenie ABAC wymaga kompleksowego planowania i czasu na ocenę atrybutów niezbędnych dla różnych rodzajów informacji, systemów i zasobów.

Co wybrać, RBAC czy ABAC?

Właściwy model autoryzacji (RBAC lub ABAC) zależy w dużej mierze od wielkości organizacji, budżetu i potrzeb w zakresie bezpieczeństwa.

W jakim przypadku należy korzystać z RBAC

W jakim przypadku należy korzystać z ABAC

Wymuszaj kontrolę dostępu za pomocą rozwiązania PAM

Łatwym sposobem na wdrożenie w organizacji wybranego modelu autoryzacji jest użycie rozwiązania do zarządzania uprzywilejowanym dostępem (PAM). Większość rozwiązań PAM zapewnia administratorom pełny wgląd w dostęp użytkowników do sieci, aplikacji, systemów i urządzeń. Kontrola dostępu do danych, w szczególności do danych poufnych, umożliwia zarządzanie bezpieczeństwem kont uprzywilejowanych i kontrolę nad nim za pomocą rozwiązania PAM takiego jak KeeperPAM^®.

Już dziś zamów demo rozwiązania KeeperPAM, aby lepiej chronić dane organizacji i łatwiej zarządzać kontrolą dostępu.