Een aanvalsvector, ook wel een dreigingsvector genoemd, is een manier voor cybercriminelen om toegang te krijgen tot het netwerk of systeem van een organisatie. Enkele veelvoorkomende soorten aanvalsvectoren waar organisaties zich tegen moeten verdedigen, zijn zwakke en gecompromitteerde inloggegevens, social engineering-aanvallen, insider threats, niet-gepatchte software, gebrek aan versleuteling en misconfiguraties. Organisaties moeten alle mogelijke aanvalsvectoren identificeren en hun netwerk beschermen om beveiligingsinbreuken te voorkomen.
Lees verder over aanvalsvectoren, hoe ze worden misbruikt, acht veelvoorkomende soorten aanvalsvectoren en hoe u uw organisatie kunt beveiligen tegen deze aanvalsvectoren.
Wat is een aanvalsvector?
Een aanvalsvector verwijst naar de specifieke methode die een cybercrimineel gebruikt om ongeoorloofde toegang te krijgen tot de systemen van een organisatie. De som van aanvalsvectoren vormt het aanvalsoppervlak van een organisatie en hoe groter het aanvalsoppervlak, hoe kwetsbaarder een organisatie is voor cybercriminelen die ongeoorloofde toegang krijgen. Zodra cybercriminelen ongeoorloofde toegang hebben gekregen, kunnen ze het netwerk infecteren met malware, gevoelige gegevens stelen en de bedrijfsactiviteiten van de organisatie verstoren.
Zo worden aanvalsvectoren misbruikt
Cybercriminelen gebruiken verschillende methoden om aanvalsvectoren te misbruiken en ongeoorloofde toegang te krijgen tot het bedrijfsnetwerk. Aanvalsvectoren vallen meestal in twee categorieën: actieve en passieve aanvalsvectoren.
Actieve aanvalsvectoren
Cybercriminelen die actieve aanvalsvectoren gebruiken, proberen ongeoorloofde toegang te krijgen tot het bedrijfsnetwerk en schade aan het bedrijf te veroorzaken. Actieve aanvalsvectoren veroorzaken rechtstreeks schade, wijzigen of beschadigen de systemen en bronnen van het bedrijfsnetwerk om hun reguliere bedrijfsactiviteiten te verstoren. Ze zijn gemakkelijk te detecteren vanwege de directe schade die ze aan de bedrijfsactiviteiten toebrengen. Veelvoorkomende voorbeelden van actieve aanvalsvectoren zijn malware en DDoS-aanvallen.
Passieve aanvalsvectoren
Passieve aanvalsvectoren zijn moeilijker te traceren dan actieve aanvalsvectoren, omdat ze geen directe schade toebrengen aan de reguliere bedrijfsactiviteiten. Ze houden de bedrijfssystemen in de gaten om toegang te krijgen tot bedrijfsgegevens en andere gevoelige informatie. Cybercriminelen misbruiken kwetsbaarheden in de beveiliging om gegevens te verwerven zonder de bedrijfssystemen aan te tasten. Veelvoorkomende voorbeelden van passieve aanvalsvectoren zijn social engineerings- en man-in-the-middle-aanvallen.
De 8 soorten aanvalsvectoren
Dit zijn acht veelvoorkomende soorten aanvalsvectoren die cybercriminelen gebruiken om ongeoorloofde toegang te krijgen tot het bedrijfsnetwerk.
Zwakke en gecompromitteerde inloggegevens
Zwakke en gecompromitteerde inloggegevens zijn een van de primaire aanvalsvectoren die door cybercriminelen worden gebruikt om ongeoorloofde toegang te krijgen tot het bedrijfsnetwerk. Cybercriminelen kunnen gemakkelijk zwakke wachtwoorden kraken met wachtwoordgerelateerde cyberaanvallen zoals brute force en credential stuffing. Ze kunnen ook al gecompromitteerde inloggegevens van eerdere cyberaanvallen of gegevenslekken gebruiken om ongeoorloofde toegang tot het netwerk te krijgen.
Malware
Malware is kwaadaardige software die cybercriminelen gebruiken om het bedrijfsnetwerk te infecteren om schade toe te brengen en hun gevoelige gegevens te stelen. Cybercriminelen installeren stiekem malware door kwetsbaarheden in de beveiliging te misbruiken of mensen te misleiden om malware te installeren via phishing en andere manieren. Ze gebruiken verschillende soorten malware om de gegevens van een organisatie te stelen, zoals ransomware, spyware, Trojaanse paarden en virussen.
Social engineering
Social engineering is een psychologische manipulatietechniek die wordt gebruikt door bedreigingsactoren om slachtoffers zover te krijgen dat ze hun privégegevens prijsgeven. Cybercriminelen gebruiken social engineering-aanvallen om personeelsleden te misleiden om gevoelige gegevens zoals wachtwoorden te verstrekken zodat ze ongeoorloofde toegang krijgen tot het bedrijfsnetwerk.
De meest voorkomende vorm van social engineering die cybercriminelen gebruiken, is phishing. Bij phishing doen cybercriminelen zich voor als een bekend persoon om slachtoffers te misleiden zodat ze hun persoonlijke gegevens onthullen. Cybercriminelen sturen e-mails of sms-berichten met kwaadaardige bijlagen of links waarop het slachtoffer kan klikken. Als een slachtoffer op de kwaadaardige link klikt, worden ze naar een gespoofte website geleid die malware op hun apparaat downloadt of hen vraagt om hun persoonlijke gegevens te onthullen.
Insider threat
Insider threats zijn cyberbedreigingen die van binnenuit een organisatie komen. Ze vinden plaats wanneer huidige of voormalige werknemers, partners, aannemers of leveranciers ervoor zorgen dat gevoelige gegevens en systemen worden gecompromitteerd, of dit nu opzettelijk of onopzettelijk gebeurd. Kwaadaardige insider threats proberen de organisatie opzettelijk te saboteren door de gevoelige gegevens te lekken of te stelen. Dreigingsactoren misbruiken ook nalatige insiders die onzorgvuldig omgaan bij het handhaven van de beste gewoonten voor cybersecurity. Nalatige insiders kunnen een menselijke fout maken die leidt tot een gegevensinbreuk, zoals het slachtoffer worden van een phishing-aanval.
Niet-gepatchte software
Cybercriminelen misbruiken vaak nieuwe kwetsbaarheden in verouderde software en systemen om ongeoorloofde toegang te krijgen tot een organisatie of het apparaat van een persoon. Als u echter regelmatig verouderde software bijwerkt, worden de meeste bugs en fouten gepatcht die cybercriminelen kunnen misbruiken. Als organisaties niet-gepatchte software gebruiken, kunnen cybercriminelen deze gebruiken als aanvalsvector om gevoelige bedrijfsgegevens te stelen.
Ontbreken van versleuteling
Encryptie is het proces waarbij gegevens worden omgezet van een leesbaar formaat, bekend als platte tekst, naar een onleesbaar formaat, bekend als cijfertekst. Cijfertekst bestaat uit blokken van willekeurige tekens die niet kunnen worden gelezen, tenzij deze worden ontsleuteld met een encryptiesleutel en om wordt gezet naar platte tekst. Met encryptie kunnen gevoelige gegevens die worden verzonden of in ruststand zijn, worden beschermd tegen diefstal, lezen of wijzigingen door ongeoorloofde gebruikers.
Een gebrek aan versleuteling leidt vaak tot het verzenden van gegevens in platte tekst, die cybercriminelen kunnen lezen en stelen via man-in-the-middle (MITM)-aanvallen. Bij MITM-aanvallen onderscheppen cybercriminelen gegevens die tussen twee partijen worden uitgewisseld. Vaak vertrouwen cybercriminelen op niet-versleutelde netwerkverbindingen om elk verbonden internetverkeer af te luisteren, te stelen en te wijzigen.
DDoS
Een Distributed Denial-of-Service (DDoS)-aanval is een cyberaanval die een bepaalde server probeert te vertragen of te laten crashen door deze te overbelasten met een stortvloed aan internetverkeer. Cybercriminelen gebruiken vaak geïnfecteerde apparaten die bekend staan als bots om DDoS-aanvallen uit te voeren. Ze gebruiken de bots om de beperkte bandbreedte van de netwerkserver van een organisatie te misbruiken om de normale bedrijfsactiviteiten te verstoren.
Misconfiguraties
Organisaties kunnen tegen een probleem aanlopen waarbij hun systemen te complex zijn, waardoor hun netwerk kwetsbare instellingen en ongelijksoortige beveiligingscontroles heeft. Systemen die handmatig geconfigureerd zijn, kunnen fouten en hiaten vertonen als ze verkeerd geconfigureerd zijn. Cybercriminelen misbruiken misconfiguraties om ongeoorloofde toegang te krijgen tot het bedrijfsnetwerk.
Zo blijft u beschermd tegen aanvalsvectoren
Organisaties moeten zichzelf beschermen tegen aanvalsvectoren en ongeoorloofde toegang tot hun netwerk voorkomen. Dit zijn de beste manieren voor organisaties om hun netwerk te beveiligen tegen aanvalsvectoren.
Een zakelijke wachtwoordmanager gebruiken
Een zakelijke wachtwoordmanager is een tool die werknemers gebruiken om hun inloggegevens voor hun werkaccounts veilig op te slaan, te beheren, te volgen, te delen en te beschermen. Wachtwoorden worden opgeslagen in een digitaal versleutelde kluis die alleen toegankelijk is met een sterk hoofdwachtwoord. Behalve wachtwoorden kunnen werknemers ook SSH-sleutels, identiteitskaarten en andere belangrijke documenten in hun wachtwoordkluis opslaan.
Organisaties moeten hun werknemers een zakelijke wachtwoordmanager laten gebruiken om ervoor te zorgen dat ze een goede wachtwoordhygiëne toepassen. Met een zakelijke wachtwoordmanager hebben beheerders volledig inzicht in de wachtwoordgewoonten van werknemers. Organisaties kunnen op efficiënte wijze wachtwoordbeleidsregels afdwingen, omdat zakelijke wachtwoordmanagers zwakke wachtwoorden identificeren en gebruikers vragen om ze te versterken. Met een zakelijke wachtwoordmanager kunnen werknemers ook veilig wachtwoorden delen wanneer dat nodig is.
Informeer uw werknemers over goede gewoonten op het gebied van cybersecurity
Nalatige werknemers zijn een van de meest voorkomende aanvalsvectoren die cybercriminelen misbruiken om ongeoorloofde toegang te krijgen tot het bedrijfsnetwerk. U moet werknemers informeren over de beste gewoonten voor cybersecurity om het slagingspercentage van cybercriminelen te verlagen.
Enkele beste gewoonten voor cybersecurity die werknemers moet toepassen, zijn:
Houd software up-to-date
Cybercriminelen misbruiken kwetsbaarheden in de beveiliging van verouderde en niet-gepatchte software om ongeoorloofde toegang te krijgen tot het bedrijfsnetwerk en vaak malware te installeren. Software-updates patchen de meeste beveiligingsfouten en bugs die cybercriminelen misbruiken en voegen beveiligingsfuncties toe die uw organisatie beter beschermen. U moet regelmatig alle software binnen uw organisatie actualiseren om te voorkomen dat cybercriminelen niet-gepatchte software gebruiken als aanvalsvector.
Implementeer toegang met minimale privileges
Toegang met minimale privileges is een cybersecurityprincipe dat gebruikers en machines net genoeg netwerktoegang geeft om hun werk te doen, en niet meer. Door toegang met minimale privileges te implementeren, kunnen organisaties het aantal aanvalsvectoren verminderen die cybercriminelen kunnen misbruiken. Toegang met minimale privileges beperkt de mate van toegang tot bronnen waartoe gebruikers toegang hebben. Als een dreigingsactor het bedrijfsnetwerk infiltreert, zijn ze beperkt tot de toegangsniveaus van de machine of het account die ze hebben gecompromitteerd, waardoor laterale beweging binnen het netwerk wordt voorkomen.
Investeer in cybersecurity-oplossingen
Organisaties moeten investeren in cybersecurityoplossingen om ze te beveiligen tegen aanvalsvectoren en te voorkomen dat cybercriminelen ze misbruiken. Dit zijn enkele cybersecurityoplossingen die organisaties moeten overwegen.
-
Geprivilegieerd toegangsbeheer (PAM): een tool die accounts met toegang tot zeer gevoelige systemen en gegevens beveiligt en beheert. Met een PAM-oplossing hebben organisaties volledig inzicht in wie toegang heeft tot hun volledige infrastructuur. Met PAM-oplossingen kunnen organisaties bewaken en controleren wie toegang heeft tot al hun netwerken, applicaties, servers en apparaten.
-
Antivirussoftware: een programma dat bekende malware op uw apparaat voorkomt, detecteert en verwijdert. Dreigingsactoren proberen kwetsbaarheden in de beveiliging van het bedrijfsnetwerk te misbruiken om malware te installeren. Antivirussoftware scant de apparaten van uw organisatie om verborgen malware te vinden en te verwijderen. Het detecteert ook inkomende malware en voorkomt dat deze op uw netwerk wordt geïnstalleerd.
- Een Virtual Private Network (VPN): een service die uw internetverbinding beveiligt en uw online privacy beschermt door uw IP-adres te maskeren en uw internetverbinding te versleutelen. Een VPN helpt gebruikers online anoniem te blijven en zorgt ervoor dat hun internetverkeer onleesbaar is voor ongeoorloofde gebruikers. Het beschermt organisaties tegen MITM-aanvallen.
Gebruik Keeper om uw organisatie te beveiligen tegen aanvalsvectoren
De beste manier om uw organisatie te beveiligen tegen aanvalsvectoren is door een PAM-oplossing te gebruiken. Met PAM kunnen organisaties het principe van minimale privileges implementeren en volledig inzicht hebben in hun volledige infrastructuur. Het stelt organisaties in staat om laterale beweging van dreigingsactoren en misbruik van privileges van insider threats te voorkomen.
KeeperPAM™ is een zero-trust en zero-knowledge oplossing voor geprivilegieerd toegangsbeheer die Keeper Enterprise Password Manager (EPM), Keeper Secrets Manager® (KSM) en Keeper Connection Manager® (KCM) combineert. Met KeeperPAM kunnen organisaties wachtwoorden, geheimen, verbindingen en privileges beveiligen. Allemaal op één uniform platform.