Complexe verouderde systemen
Veel federale instanties vertrouwen nog steeds op verouderde systemen. Deze systemen zijn moeilijk te patchen, ondersteunen geen moderne authenticatieprotocollen en missen vaak integratie met de huidige cyberbeveiligingstools. Door hun complexiteit en kwetsbaarheid zijn ze bestand tegen verandering, waardoor er hiaten ontstaan die tegenstanders kunnen uitbuiten. Zelfs routinematige beveiligingsupgrades kunnen verstorend werken, vertragingen veroorzaken en risico's vergroten.
Nalevingsvereisten
Federale instanties zijn onderworpen aan een steeds veranderend landschap van nalevingsvoorschriften. Zo zijn er FISMA, NIST 800-63B en uitvoeringsbesluiten die strengere praktijken op het gebied van toegangscontrole en gegevensbescherming voorschrijven. Het voldoen aan deze vereisten is een uitdaging vanwege gefragmenteerde omgevingen en beperkt zicht op wie toegang heeft tot wat. Het auditen van acties van geprivilegieerde gebruikers, het aantonen van minimale privileges en het opstellen van nalevingsrapporten kan veel middelen vergen.
Zero-trust implementeren
De reis naar zero-trust vereist dat alle onderdelen van het Ministerie van Defensie (DoD) zero-trust-capaciteiten aannemen en integreren in hun systemen, architecturen en budgetten. Veel instanties hebben moeite om prioriteit te geven aan de cyberbeveiligingsoplossingen die nodig zijn voor deze verschuiving. Het strikt beheren van geprivilegieerde toegang is van cruciaal belang in zero-trust, aangezien deze accounts het grootste risico vormen als ze worden gecompromitteerd en continu toezicht vereisen om gevoelige gegevens en operaties te beschermen.
Gedecentraliseerde IT-infrastructuur
Overheidsinstanties opereren vaak in perimeterloze, multi-cloudomgevingen, met systemen verspreid over externe locaties, locaties in de cloud en locaties op locatie. Door deze fragmentatie wordt moeilijker om toegangscontroles te handhaven en geprivilegieerde activiteiten te monitoren. Een uniforme ICAM-strategie vereist gecentraliseerd inzicht en controle over alle gebruikers en apparaten. Veel instanties beschikken echter nog niet over deze basis, wat het risicobeheer en de incidentrespons bemoeilijkt.
Budgetbeperkingen
Federale instanties worden vaak gevraagd om meer te doen met minder. Strakke budgetten, inflexibele inkoopprocessen en concurrerende prioriteiten maken het moeilijk om te investeren in uitgebreide beveiligingsprogramma's. Moderne cyberbeveiliging vereist investeringen in tools, talent en training, die allemaal beperkt kunnen zijn. Dit kan resulteren in een afhankelijkheid van handmatige processen of verouderde tools die niet zijn toegerust om moderne bedreigingen aan te pakken.
Onbeheerde geprivilegieerde aanmeldingsgegevens
Geprivilegieerde accounts verlenen toegang tot de meest gevoelige systemen en gegevens binnen federale instanties. Als accounts worden gecompromitteerd, kunnen tegenstanders zich lateraal verplaatsen en toegang krijgen tot vertrouwelijke informatie. Om nationale belangen te beschermen en het vertrouwen van het publiek te behouden, moeten instanties prioriteit geven aan het veilige beheer van geprivilegieerde aanmeldingsgegevens. Hierdoor wordt de cyberbeveiliging versterkt en wordt naleving van federale voorschriften gewaarborgd.
