Czym są dane poufne?

Tajne dane to uprzywilejowane poświadczenia nieosobowe, takie jak klucze API, hasła, tokeny lub certyfikaty, które systemy i aplikacje wykorzystują do uwierzytelniania i autoryzacji. Tajne dane umożliwiają bezpieczną komunikację między aplikacjami, usługami i zasobami poprzez weryfikację tożsamości i przyznawanie odpowiedniego dostępu do wrażliwych danych. Właściwe zarządzanie tajnymi danymi zapewnia bezpieczne interakcje między systemami, chroniąc jednocześnie dane uprzywilejowane przed nieautoryzowanym dostępem.

Na czym polega zarządzanie tajnymi danymi?

Zarządzanie tajnymi danymi odnosi się do bezpiecznej obsługi, przechowywania i zarządzania uprzywilejowanymi poświadczeniami w infrastrukturze IT organizacji. Umożliwia organizacjom centralne zarządzanie, przechowywanie i audyt tajnych danych, jednocześnie minimalizując ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Celem zarządzania tajnymi danymi jest utrzymanie bezpiecznych operacji systemowych, zmniejszenie ryzyka bezpieczeństwa i zwiększenie efektywności operacyjnej.

Rodzaje tajnych danych

Istnieje kilka rodzajów tajnych danych, które organizacje wykorzystują do ochrony informacji uprzywilejowanych, w tym hasła, klucze kryptograficzne, tokeny, klucze API, klucze SSH, certyfikaty oraz uprzywilejowane dane uwierzytelniające użytkowników.

Hasła

Jako najczęściej spotykany rodzaj tajnych danych, hasła są powszechnie używane do uwierzytelniania użytkowników i przyznawania dostępu do systemów, danych lub aplikacji. Hasła składają się z kombinacji wielkich i małych liter, cyfr i symboli znanych zarówno użytkownikowi, jak i systemowi. Hasło weryfikuje tożsamość użytkownika i chroni poufne dane przed nieautoryzowanym dostępem. Aby było silne, hasło powinno być długie i złożone; w przeciwnym razie istnieje ryzyko, że stanie się bardziej podatne na ataki oparte na hasłach, takie jak brute force.

Poświadczenia użytkowników uprzywilejowanych

Poświadczenia użytkowników uprzywilejowanych zapewniają podwyższony dostęp lub kontrolę administracyjną nad systemami, sieciami lub aplikacjami. Te poświadczenia należą do użytkowników, którzy mogą wykonywać istotne zadania, takie jak konfigurowanie ustawień systemowych, dostęp do poufnych informacji lub zarządzanie kontami uprzywilejowanymi. Ponieważ zapewniają dostęp do krytycznych danych, poświadczenia uprzywilejowanych użytkowników muszą być dokładnie monitorowane i chronione, aby zapobiec nieautoryzowanym działaniom.

Klucze Secure Shell (SSH)

Klucze Secure Shell (SSH) umożliwiają bezpieczne, bezhasłowe uwierzytelnianie w sieciach. Powszechnie używane przez administratorów systemów do automatyzacji i jednokrotnego logowania (SSO), klucze SSH składają się z klucza publicznego, przechowywanego na serwerze, oraz klucza prywatnego, który użytkownik trzyma w tajemnicy. Gdy połączenie zostanie zainicjowane, serwer weryfikuje klucz publiczny i przyznaje dostęp, jeśli pasuje on do klucza prywatnego.

Klucze interfejsów programistycznych aplikacji (API)

Klucze API są unikalnymi identyfikatorami używanymi do uwierzytelniania i autoryzacji aplikacji lub użytkowników podczas uzyskiwania dostępu do interfejsów API. Pozwalają na bezpieczne interakcje między systemami oprogramowania poprzez weryfikację tożsamości aplikacji wywołującej. Klucze API są często używane do kontrolowania dostępu, automatyzacji przepływów pracy i zarządzania limitami użytkowania. Ponieważ mogą zapewniać dostęp do poufnych informacji, klucze API należy odpowiednio zabezpieczyć, aby zapobiec nieautoryzowanemu użyciu.

Klucze kryptograficzne

Klucze kryptograficzne są używane w procesach szyfrowania i deszyfrowania, aby utrzymać poufność i integralność danych. Klucze te są niezbędne do zabezpieczania danych w trakcie przesyłania i w stanie spoczynku. Istnieją dwa główne typy:

Klucze symetryczne, w których ten sam klucz jest używany zarówno do szyfrowania, jak i odszyfrowywania
Klucze asymetryczne, które obejmują klucz publiczny (do szyfrowania) i klucz prywatny (do deszyfrowania)

Klucze kryptograficzne mają fundamentalne znaczenie dla bezpiecznej komunikacji, podpisów cyfrowych i ochrony danych w nowoczesnych systemach informatycznych.

Tokeny

Tokeny są wykorzystywane do uwierzytelniania i autoryzacji, zazwyczaj w nowoczesnych aplikacjach internetowych i interfejsach API. Są one tymczasowe i generowane w celu zapewnienia dostępu do określonych zasobów po pomyślnym procesie logowania lub autoryzacji. Tokeny zawierają zakodowane informacje, które weryfikują tożsamość użytkownika bez konieczności przesyłania hasła przy każdym żądaniu. Ponieważ tokeny mogą przyznawać dostęp do wrażliwych zasobów, wymagają przechowywania i udostępniania w sposób bezpieczny.

Certyfikaty

Certyfikaty cyfrowe są używane do zabezpieczania połączeń internetowych i komunikacji w sieci. Certyfikaty te są często nazywane certyfikatami SSL/TLS, przy czym Transport Layer Security (TLS) to bardziej nowoczesna, bezpieczna wersja przestarzałego protokołu Secure Sockets Layer (SSL). Certyfikaty TLS uwierzytelniają tożsamość witryny i tworzą zaszyfrowane połączenie między serwerem a klientem. Certyfikaty zawierają klucz publiczny oraz inne informacje, w tym nazwę domeny i wystawcę, które umożliwiają klientom weryfikację wiarygodności serwera. Certyfikaty są istotne dla zapewnienia prywatności danych, zapobiegania atakom typu Man-in-the-Middle (MITM) oraz budowania zaufania użytkowników.

Wyzwania związane z zarządzaniem tajnymi danymi

Bez odpowiedniego zarządzania tajnymi danymi każdy zespół w organizacji może zarządzać tajnymi danymi niezależnie. Może to prowadzić do rozprzestrzeniania się tajnych danych i ich niebezpiecznego udostępniania.

Rozprzestrzenianie się tajnych danych

Rozprzestrzenianie się tajnych danych to chaotyczna dystrybucja tajnych danych w organizacji. W miarę rozwoju organizacji, tajne dane mogą zostać rozproszone w środowiskach chmurowych i różnych narzędziach, co zwiększa ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Brak scentralizowanego zarządzania tajnymi danymi może prowadzić do luk w zabezpieczeniach i problemów z zapewnieniem zgodności z przepisami.

Tajne dane zakodowane na stałe

Zakodowane na stałe tajne dane odnoszą się do poufnych danych uwierzytelniających, takich jak hasła lub klucze API, osadzonych bezpośrednio w kodzie źródłowym lub plikach konfiguracyjnych. Może się tak zdarzyć, jeśli programiści przechowują tajne dane w kodzie, aby uprościć tworzenie lub testowanie. Jednak przechowywanie danych uwierzytelniających bezpośrednio w kodzie źródłowym wprowadza ryzyko bezpieczeństwa, utrudniając aktualizację tajnych danych i ograniczanie potencjalnego ujawnienia.

Ręczne udostępnianie tajnych danych

Ręczne udostępnianie tajnych danych to praktyka przesyłania lub dystrybucji poufnych informacji za pomocą procesów ręcznych, w tym poczty e-mail lub systemów przesyłania wiadomości. Poleganie na poczcie e-mail, aplikacjach do przesyłania wiadomości lub arkuszach kalkulacyjnych do rozpowszechniania tajnych danych zwiększa ryzyko błędów ludzkich i nieautoryzowanego dostępu. Jeśli użytkownik udostępnia tajne dane za pośrednictwem niezaszyfrowanej wiadomości e-mail, te poufne dane są podatne na przechwycenie przez nieautoryzowanego użytkownika.

Uprawnienia do przetwarzania w chmurze

Uprawnienia chmury obliczeniowej określają dostęp użytkownika do zasobów opartych na chmurze, takich jak serwery i bazy danych. Jeżeli organizacja przyznaje użytkownikowi nadmierne uprawnienia, może to zwiększyć ryzyko bezpieczeństwa, ponieważ błędy ludzkie lub cyberataki mogą prowadzić do naruszenia danych. Organizacje często mają trudności z monitorowaniem dostępu do aplikacji w chmurze, co może prowadzić do nadmiernych uprawnień i niezarządzanych danych uwierzytelniających.

Konta zewnętrzne i dostęp zdalny

W przypadku niewłaściwego zarządzania kontami stron trzecich i kontami z dostępem zdalnym może dojść do naruszenia bezpieczeństwa, zwłaszcza jeśli dostawcy lub kontrahenci są w posiadaniu nadmiernych uprawnień lub nieaktualnych danych uwierzytelniających. Nieautoryzowany dostęp może prowadzić do naruszenia danych lub kompromitacji systemu przez zewnętrznych dostawców lub zdalnych pracowników łączących się z krytycznymi systemami zawierającymi wrażliwe dane.

Najlepsze praktyki w zakresie zarządzania tajnymi danymi

Aby złagodzić typowe wyzwania związane z zarządzaniem tajnymi danymi, organizacje mogą zabezpieczać swoje tajne dane, zarządzając uprawnieniami i autoryzowanymi użytkownikami, automatycznie rotując tajne dane i regularnie aktualizując zasady zarządzania tajnymi danymi.

Zarządzanie uprawnieniami i upoważnionymi użytkownikami

Organizacje powinny zarządzać uprawnieniami i autoryzowanymi użytkownikami, stosując zasadę najmniejszych uprawnień (PoLP), która zapewnia użytkownikom i systemom dostęp tylko do tego, czego potrzebują do wykonywania swoich zadań. Kontrola dostępu oparta na rolach (RBAC) pomaga egzekwować zasadę najmniejszych uprawnień (PoLP) poprzez przypisywanie uprawnień na podstawie ról, a nie indywidualnych użytkowników, minimalizując ryzyko nadmiernych uprawnień. Należy również włączyć uwierzytelnianie wieloskładnikowe (MFA) dla wszystkich kont uprzywilejowanych, aby zapewnić dodatkową warstwę bezpieczeństwa i zapobiec niepotrzebnemu lub nieautoryzowanemu dostępowi w przyszłości.

Rotacja tajnych danych

Automatyczna rotacja tajnych danych to praktyka, którą organizacje powinny stosować, aby zmniejszyć ryzyko nieautoryzowanego dostępu do poufnych informacji. Częste aktualizowanie tajnych danych ogranicza ryzyko ujawnienia w przypadku naruszenia bezpieczeństwa. Dzięki scentralizowanemu systemowi zarządzania tajnymi danymi organizacje mogą automatycznie śledzić i aktualizować dane uwierzytelniające zgodnie z ustalonym harmonogramem, oszczędzając czas i zmniejszając ryzyko błędu ludzkiego.

Rozróżnianie pomiędzy tajnymi danymi a identyfikatorami

Aby chronić tajne dane i poprawić bezpieczeństwo, organizacje muszą rozróżniać między tajnymi danymi — takimi jak hasła, klucze szyfrowania i tokeny — a identyfikatorami, takimi jak nazwy użytkowników, adresy e-mail i identyfikatory urządzeń. Tajne dane muszą być poufne i ściśle monitorowane, ponieważ zapewniają bezpośredni dostęp do wrażliwych informacji, podczas gdy identyfikatory powinny być zarządzane ostrożnie, aby zapobiec nadużyciom, lecz mogą pozostać publiczne. Organizacje muszą bezpiecznie przechowywać tajne dane i egzekwować ścisłą kontrolę dostępu, aby zapobiec nieautoryzowanemu użyciu i zminimalizować ryzyko ujawnienia.

Regularny przegląd i aktualizacja zasad zarządzania tajnymi danymi

Organizacje muszą regularnie przeglądać i aktualizować swoje polityki zarządzania tajnymi danymi, aby przygotować się na bardziej zaawansowane i ewoluujące zagrożenia cybernetyczne. Aktualizacja tych zasad powinna obejmować ustalenie, kto ma dostęp do poufnych danych uwierzytelniających, cofnięcie nieaktualnych lub zbędnych tajnych danych oraz egzekwowanie zgodności z normami regulacyjnymi. Dzięki scentralizowanemu systemowi zarządzania tajnymi danymi organizacje mogą zautomatyzować egzekwowanie polityki, aby zachować spójność i zminimalizować błędy ludzkie.